‘Say yes to the dress’

Gisteren was het een hele spannende dag voor mij. De dagen ervoor had ik al hoofdpijn van de stress want ik zag alweer zoveel beren op de weg. Achteraf gezien totaal onnodig maar dat is bijna altijd haha. De zoektocht naar mijn droomjurk begon namelijk! Ik ging samen met mijn moeder en schoonmoeder op zaterdagochtend heel vroeg op weg naar Boxmeer.

Nadat we kennis hadden gemaakt met de eigenaresse (die dus mijn persoonlijke verkoopster was) en nadat ik verteld had wat ik ongeveer in gedachte had ging zij jurken uitzoeken. Bij elke jurk moest ik dan zeggen of ik hem wilde passen en als ik hem niet wilde passen moest ik zeggen wat ik er wel en niet mooi aan vond. Er vielen nogal wat jurken af en bij 3 jurken had ik mijn twijfels of ik het wel mooi vond. Maar ik ben wel van het “als je het niet probeert dan weet je ook niet of het staat”, dus uiteindelijk had ik 6 jurken die ik wel wilde passen. Ik besloot eerst te gaan voor een jurk waar ik mijn twijfels over had. Dan wist ik namelijk meteen of ik daarin verder wilde kijken of juist helemaal niet.

Toen ik eenmaal in volle ornaat voor de spiegel stond kreeg ik toch wel een brok in mijn keel. Ik kon me nooit voorstellen hoe ik eruit zou zien in een trouwjurk en nu had ik er één aan. Wauw.. dit gaat echt gebeuren! Ik liep de paskamer uit en mijn schoonmoeder schoot helemaal vol, bij mijn moeder liepen de tranen ook over de wang en toen kon ik het ook niet binnen houden!
Bij elke jurk moest ik zeggen of het een optie was ja of nee en aangezien ik deze jurk toch wel erg mooi vond hingen we hem aan de JA kant. Jurk 2, 4, 5 en 6 gingen naar de NEE kant en uiteindelijk had ik dus jurk 1 (waarvan ik twijfelde) en jurk 3 (waar ik ook bij twijfelde) aan de JA kant.

Ik vond het super moeilijk en dacht veel te veel na! De twee jurken waren dan ook compleet anders en bij jurk 1 twijfelde ik omdat het de eerste jurk was die ik aan had gehad. Misschien had ik juist daarom wel een WAUW gevoel en niet omdat ik hem werkelijk zo mooi vond. Nu ja, de oplossing is dan heel makkelijk. Opnieuw aantrekken! En dat deed ik dan ook..

Ik zag mezelf staan in de spiegel en weer dat WAUW-gevoel, samen met een boel tranen. Dit was hem echt! Mijn droomjurk.. Hierin ga ik trouwen met mijn Bart… Ik kwam hevig ge-emotioneerd naar buiten en de moeders beseften het ook dat dit hem was. Nadat ik met mijn vader gebeld had en foto’s had gemaakt zei ik YESSSSS to the dress!

In december ga ik erheen om de maten op te meten zodat ze hem kunnen bestellen, dit hebben we niet gelijk gedaan omdat ik enorm in een afvalrace zit. Later dan december kon niet ivm besteltijd en vermaakwerk, maar dat moet voldoende tijd zijn om in ieder geval al iets meer afgevallen te zijn dan nu.

En dan nu… de zoektoch naar schoenen, accesoires en een kapsel 😉